Afgelopen week was het thema van mijn gebedsdagboek, de vervolgde kerk. Het besef dat mensen met gevaar voor gevangenschap, martelingen en dood, er toch voor kiezen om stille tijd te houden, samenkomsten te organiseren en te bidden, drong diep tot mij door. Ik heb gebeden voor moed, kracht en bescherming. Dat de angst om gepakt te worden niet groter zal zijn dan de vreugde van het samen God aanbidden. In Gods tegenwoordigheid zijn.

Naarmate de week vorderde, kwam ik tot het besef dat ik met gevaar voor gevangenschap en eigen leven, er voor kies om mijn stille tijd over te slaan. Om samenkomsten over te slaan en om geen tijd met God door te brengen. Lees dit nog eens en laat eens tot je doordringen of je snapt wat ik bedoel. Hoe zie jij dat?

Of je nu vervolgd wordt of in vrijheid leeft, God verlangt ernaar om tijd met je door te brengen. Dat kan door alleen te zijn met Hem, in de vorm van stille tijd. Maar ook door samen met anderen bij Hem te zijn. Waar vervolgde christenen met gevaar voor eigen leven ervoor kiezen om tijd met God door te brengen, kiezen christenen in vrijheid ervoor om met gevaar voor eigen leven deze tijd over te slaan.

Waar ter wereld je ook bent, de dood ligt altijd op de loer. Wanneer een vervolgde christen gedood wordt vanwege het geloof, ziet hij of zij daarna Gods heerlijkheid. Maar wanneer de christen die in vrijheid leeft er voor kiest om zijn relatie met te verwaarlozen, zal hij of zij bij het sterven iets heel anders dan de heerlijkheid van God.

Ik wil je geen angst inpraten of een schuldgevoel geven. Ik wil je alleen laten beseffen dat vrijheid net zo n bedreiging kan zijn als vervolging. Bid voor hen die vervolgd worden. Ik weet dat zij bidden voor ons die in vrijheid leven. Zo laten we samen een eenheid zien in de onzichtbare wereld.

Lieve groetjes

Bianca