God heeft zoveel liefde voor ons dat Hij Zijn Zoon Jezus naar de aarde heeft gestuurd om te sterven voor onze zonden. Daarom is God het waard om aanbeden te worden. Als ik dat zo lees dan denk ik bij mij zelf, ja dat is waar. Maar het voelt dan alsof God zo ver weg is. Hij is een Grote Machtige God, Die woont in de hemel. Ik krijg dan toch een beetje een beeld van God als van een oude man. Weliswaar als een Vader. Maar wel een strenge Vader. Die Zijn vinger omhoog steekt als je iets verkeerd doet. Toch leert Jezus ons dat God niet ver weg is, maar juist heel dicht bij ons wil zijn. Lees maar in Johannes 17. Vers 23: “Doordat Ik in hen ben en U in Mij bent, zullen zij een volmaakte eenheid zijn.”
Maar dat is nog niet alles. Als je Johannes 17 goed leest bid Jezus voor ons. Dat vind ik zo bijzonder. Hoe ga ik dit zeggen? Het is voor mij zo’n eyeopener om te lezen dat Jezus voor mij bidt. Geloven is geen eenrichtingsverkeer. Bidden is soms zo’n automatisme. “Here zegen mijn eten om Jezus’ wil, Amen.” Hoe vaak heb ik dat gebed gebeden bij het eten. En ook nu leer ik mijn kinderen hetzelfde gebed. Of als het moeilijk is en je God bid om hulp. Als je vragen hebt, maar geen antwoorden krijgt. En dan de kerk. Daar moet je van alles. In de diensten komen, meehelpen met allerlei activiteiten, of in elk geval deelnemen aan de activiteiten. Ik moet van alles. Nee, hoor je dan je moet niks. Als het goed is doe je die dingen uit liefde voor God. Uit dankbaarheid om wat Hij voor jou gedaan heeft. En ja dat doe ik, maar soms voelt dat niet zo. Soms is het gewoon een automatisme, of doe ik wat ik doe omdat ik nu eenmaal heb toegezegd dat ik dat zou doen. En ik hoor het mensen wel eens zeggen, geloven voelt als eenrichtingsverkeer. Er wordt van alles van je verwacht, maar wat krijg je er voor terug?
Ooit tijdens een gebed zei iemand tegen mij dat God tegen haar zei dat Hij geniet van de momenten die Hij met mij heeft. Ik dacht toen oké. Mooi, maar het voelde ook raar. Hoe kan God nou genieten van de momenten die ik met Hem heb. Ik ben maar een mens en Hij is God. Maar vandaag zo tijdens het typen van dit stukje, brengt Hij mij dit weer in herinnering. En nu komt het echt binnen bij mij. God geniet van de momenten die Hij met mij heeft. Geloven is geen eenrichtingsverkeer. Geloven is niet van alles doen uit dankbaarheid. Geloven is een relatie hebben met God en Hij geniet daar net zo van als ik. Niet alleen ik heb het nodig om dicht bij Hem te zijn. Ook Hij vindt het fijn als ik Zijn nabijheid zoek. Daar verlangt Hij net zo naar als ik. Zijn bestaan is net zo verweven met mij als mijn bestaan met Hem. En niet dat ik me daardoor arrogant voel. Zo van ik ben net zo goed als God. Nee. Maar het laat mij wel zien hoeveel God van mij houdt. Dat Hij naar mij verlangt. En als Hij zoveel van mij houdt dat Hij naar mij verlangt, dan ben ik iets waard. Dan ben ik waardevol. Het is gewoon zo geweldig om samen met God te leven. En ik hoop dat jij dat ook zo ervaart.