Eindelijk mocht Feline die aardbei uit de tuin plukken en opeten.
Weken geleden verschenen er al bloemetjes aan de plant. Feline wilde ze plukken, maar dat mocht niet van mij. Ik vertelde haar dat die bloemetjes aardbeien zou worden. Ze keek me ongelovig aan, maar liet de bloemetjes met rust. Elke dag ging ze kijken of ik gelijk had en na een aantal dagen riep ze opgewekt: ‘aardbei.’ Maar tot ergernis van Feline mocht ze ook deze groene aardbei nog niet plukken. ‘Je moet wachten tot hij helemaal rood is’, vertelde ik haar. En weer liep ze elke dag naar de bloembak om te kijken of de aardbei al rood was. Deze week was hij eindelijk rood genoeg en mocht ze hem plukken en opeten. Toen hij op was kwam ze erachter dat er nog meer groene aardbeien in de bak groeien. Dus nu loopt ze weer elke dag naar de bak om te kijken of ze rood genoeg zijn om op te eten.
Soms zegt God ook tegen ons: ‘Nog eventjes geduld.’ Mijn gebed vandaag is dat je geduld zal worden beloond.
Lieve groetjes
Bianca
