Ruim een maand geleden kochten wij een grotere auto. (ja, die auto is wel een inspiratiebron voor mijn berichtjes) Al na een paar weken bleek dat het probleem dat verholpen zou zijn, toch niet verholpen is en sterker nog, een groter probleem veroorzaakt heeft. In eerste instantie zou onze eigen garage het oplossen, maar ik vond het oneerlijk. Het probleem zou opgelost zijn, dus de verkoper moest er maar iets aan doen. Hij wil wel zegt hij, maar telkens zijn er weer dingen waardoor het wordt uitgesteld. Ik heb bijna dagelijks contact met hem. Een hoop negatieve energie. En het geeft zo’n verschrikkelijk naar gevoel.
Ik kan zelf niets veranderen aan dat gevoel. Het wordt veroorzaakt door een ander. Maar sinds kort heb ik ontdekt dat dat gevoel teleurstelling heet. En dat besef helpt al om er mee om te gaan. Bovendien ken ik nog Iemand die teleurgesteld was. Lees maar in Markus 11 vanaf vers 12. Jezus was ook teleurgesteld. Hij vervloekt vervolgens een boom en gooit de tafels van geldwisselaars in de tempel onderste boven. Wat?! Ja, het staat er echt. Jezus weet hoe het voelt om teleurgesteld te zijn. En als ik daar aan denk dan voel ik mijn eigen teleurstelling wegzakken. De situatie veranderd niet en het kost nog steeds energie, maar ik ga er mee naar Jezus en Hij zegt Ik weet het. Dat geeft mij rust.
Je mag teleurgesteld zijn, je mag boos zijn. Te vaak worden deze gevoelens onderdrukt. Maar ook hiermee mag je naar Jezus. Hij herkent het, Hij weet het. En Hij huilt met je mee. Geef er woorden aan, schreeuw het uit, of wat je ook maar oplucht en val dan in Zijn armen. Ook dan is Hij erbij.
Lieve groetjes,
Bianca
