Bij het woord evangeliseren krijgen sommige mensen buikpijn. En sorry dat ik misschien oude wonden openrijdt, maar ik moet het kwijt.
Bij evangeliseren denk ik vaak aan, op een zeepkistje in het centrum het evangelie verkondigen. Afgewisseld met zingen of een toneelstukje. Je schaamde je dood en zag weinig vrucht. Ik ken zelfs mensen die bekogeld zijn met tomaten en/of eieren.
Nee dan liever evangeliseren in het buitenland. Zendeling. Maar daartoe voelt niet iedereen zich geroepen. En dat is ook zo.
Toch is de opdracht van Jezus nog steeds dezelfde: predik het evangelie aan alle schepselen. Markus 16:15
Als ik goed lees in de bijbel, zie ik dat de discipelen niet op een zeepkistje in het centrum gingen staan. Nee ze getuigden van wat God had gedaan in hun leven. Ze waren 3 jaar met Jezus meegelopen, hadden Jezus van alles horen zeggen en zien doen. Ze hadden Hem zien sterven, ze hadden Hem gezien nadat Hij was opgestaan en ze hadden Hem naar de hemel zien gaan. Ze vertelden gewoon wat Hij in hun leven gedaan had.
Afgelopen week belde ik met iemand en nadat we hadden opgehangen hoorde ik zo duidelijk Gods stem, dat ik naar haar toe moest om te evangeliseren. En ik dacht ja wat moet ik zeggen dan. Toen ik erachter kwam dat de discipelen gewoon vertelden wat Jezus in hun leven had gedaan, dacht ik, ja wat heeft God in mijn leven gedaan? Ik vroeg het aan God en Hij liet mij zoveel zien dat ik zei stop maar, als ik dat allemaal moet gaan vertellen dan ben ik zo lang bezig, dan is ze allang afgehaakt. Maar toen ik bij haar was, gaf de Heilige Geest mij precies de gebeurtenis in gedachten die haar raakte. Ze begon open te vertellen over haar leven. Ze was duidelijk op zoek naar God. Het was zo bijzonder.
Evangeliseren is getuigen over wat God heeft gedaan in je leven. Er is geen goed of fout. De ander gelooft het of niet. Het maakt niet uit. Jij plant een zaadje. God doet de rest.
Lieve groetjes,
Bianca
