In mijn stille tijd, ben ik bezig met de vrucht van de Geest en deze week kwam ik bij geduld.
Toen Tamara, Jari en Angelique nog klein waren, twijfelde ik over mijn moederschap. Via het consultatiebureau, mocht ik toen mee doen aan een videotraining. Iemand kwam bij ons thuis een filmopname maken. Die zou ze analyseren en vervolgens weer een keer langskomen om feedback te geven. Toen deze vrouw bij ons was, moest ik enkele activiteiten met de kinderen doen. Ik ging met Tamara puzzelen. Als feedback kreeg ik later, dat ik engelengeduld had gehad tijdens deze activiteit. Zoals ik Tamara door middel van aanwijzingen, zelf liet ontdekken waar welk stukje paste, dat was geweldig.
Maar wellicht herinneren jullie je nog de waardevolle berichtjes over onze auto? Daaruit blijkt dat ik ook zeker heel ongeduldig kan zijn.
Het verschil zit in het doel. Ik vind het belangrijk om kinderen te stimuleren om zelf dingen te ontdekken. In plaats van Tamara aan te wijzen waar het stukje moet, geef ik haar een aanwijzing. Het heeft zoveel voordelen voor haar, om het haar zelf te laten ontdekken. En dus nam ik daar alle tijd voor.
Dit bracht God mij in herinnering. Door geduld te hebben, kun je een ander, maar ook zeker jezelf, zulke waardevolle dingen leren.
Maar in een wereld waar alles draait om tijd, is geduld ver te zoeken. Geduld kost tijd. Toch wil ik je vragen het eens te vergelijken met een bruiloft, of het plannen van een reis. Je neemt er de tijd voor om het te organiseren. Je plant een datum, zoekt een locatie uit, bedenkt wat je aantrekt, enz. Allemaal om er uiteindelijk een onvergetelijk iets van te maken.
Dus neem de tijd om geduld te hebben en het levert je prachtige dingen op.
Lieve groetjes,
Bianca
