Even jullie geheugen opfrissen. En dan doel ik niet op het waardevolle berichtje van vorige week, maar die van een aantal maanden terug.
Het beeld van de man die mij uit een smerige gevangenis haalt en mij brengt naar Zijn prachtige paleis. Daar wast Hij mij schoon en geeft mij het lekkerste eten dat er bestaat. Nee? klik dan even hier, dan kun je het alsnog lezen.
Ik ben dus in Zijn paleis, maar dan? Wat doe ik daar? Ik kan toch niet in dat paleis blijven? Ik bedoel, iedereen heeft toch een opdracht. Dus wat is mijn opdracht? Hoe gaat het verder? Wordt ik het koninkrijk ingestuurd?
In mijn verbeelding liep ik rond in dat paleis. Wachtend op wat er zou gaan komen. En vorige week, toen ik dat typte: jij schrijft in opdracht van Mij, ging er een deur open in dat paleis. Ik liep een prachtige kamer binnen. Er stond een hemelbed en……. ik zal niet teveel uitweiden. Maar wat er ook stond, een schrijftafel. En ineens viel het op zijn plek. Mijn plek in het koninkrijk van God is aan de schrijftafel in het paleis, waar ik schrijf in opdracht van God.
O wauw, nu ik dit zo schrijf, voelt het wel een beetje arrogant. Sorry daarvoor. Ik voel me gewoon zo blij en gelukkig en dat wil ik graag met jullie delen. Want ik gun dit jullie ook. En wat God voor mij doet, wil Hij ook voor jou doen. Daar ben ik van overtuigd.
Lieve groetjes,
Bianca
