Vorige week vrijdag las ik in een overdenking:
Johannes 19:30 waar Jezus aan het kruis schreeuwt: Het is volbracht!
In het Grieks staat er tetelestai, wat zoiets betekent als, de rekening, de schuld, is volledig betaald.
Dat raakte mij. Jezus heeft betaald. Ook voor die mensen die het niet willen aannemen. Ik moest denken aan een getuigenis die ik eens hoorde. God liet die persoon zien dat zelfs wanneer Jezus voor de ogen van iemand aan het kruis zou gaan hangen, dan nog wil die iemand het niet erkennen. Elk woord dat Jezus, hangend aan het kruis, sprak, deed Hem pijn. En toch zijn er mensen die dat niet willen aannemen.
Toen dacht ik, maar in hoeverre neem ik het aan? De schuld is volledig betaald. Jezus heeft betaald voor alles. In hoeverre wil ik zelf nog dingen doen? Vind ik dat ik zelf moet boeten, betalen voor wat ik fout doe?
Moet ik streven naar een perfecte versie van mezelf? Of mag ik leven in vrijheid, wetend dat Hij volledig heeft betaald?
Lieve groetjes,
Bianca
