Afgelopen weken heb ik geschreven over het ontstaan van mijn angsten en hoe God mijn vertrouwen in Hem herstelde. En terwijl ik het allemaal aan het uittypen was, besefte ik ineens iets.
God communiceert met mij door middel van beelden. Ik lees in de Bijbel en opeens verschijnt er een beeld bij een bepaalde tekst. Zie ik Zijn liefde in die beelden. Ja, ik heb ook regelmatig gesprekken met God, maar die beelden,…….. Dat is niet uit te leggen.
Angst gaf mij ook beelden. Het deed exact hetzelfde als dat God deed. Er staat ook in de Bijbel de duivel is een wolf verkleed in schaapskleren. Angst probeerde het communicatiemiddel tussen God en mij in handen te krijgen. Dat is wat de vijand doet. Als hij het communicatiemiddel kan vernietigen, kun je niet meer om hulp of versterking vragen.
God houdt zo onbeschrijfelijk veel van je. Angst blokkeert die liefde.
De afgelopen weken moest ik ook denken aan Paulus. In 2 Korinthe 11 vanaf vers 23 vind je een hele opsommingen met dingen waar hij mee te maken kreeg. Toch ging hij door met zijn missie, om de heidenen het Evangelie te brengen. En hoewel hij ook angst kende, liet hij zich niet door die angst leiden. En ik dacht: hoe dan?
Het antwoord is overgave. Hij legde zijn leven in de handen van God. Hij zei tegen God: U heeft besloten wanneer ik geboren werd, U besluit wanneer ik sterf. En in de tussentijd mag U mijn leven gebruiken voor Uw Koninkrijk.
God is een liefdevolle Vader, je leven is veilig bij Hem. En ja, Hij laat het regenen over goede en slechte mensen. Maar Hij geeft je wel een paraplu. Een paraplu beschermt je niet tegen de regen. Een paraplu beschermt je tegen het nat worden. Het is alleen aan jou om die te openen.
Lieve groetjes,
Bianca
