Stille tijd. God ontmoeten in Zijn onzichtbare Koninkrijk, door middel van gebed en de Bijbel.
Wanneer ik stille tijd houdt, ga ik naar mijn slaapkamer. In een hoekje staat mijn bureau. Mijn bureau heeft een achterwand. Hierop heb ik een plaatje hangen van een tuin. Waarom een tuin?
Eigenlijk best wel simpel. God maakte de aarde en de mens. En waar mocht de mens wonen? In een tuin. En na de zondeval mocht de mens niet meer wonen in deze tuin. En al Gods vrienden, ‘zwerven’ door de natuur. Abraham gaat naar het beloofde land. Mozes trekt met het volk naar het beloofde land. Israël verovert het beloofde land. David vlucht voor Saul en zwerft overal en nergens. En zelf Jezus wordt gevangen genomen in een ‘tuin’. Ik geloof dat God mij wil ontmoeten in een tuin. Waarom zit je dan niet in de tuin? Je wilt niet weten hoe ik nu droom van een glazen tuinhuisje, zodat ik weer of geen weer altijd echt in de tuin bij God kan zijn.
Voor nu neem ik genoegen met mijn bureau in mijn slaapkamer, met uitzicht op mijn tuin en plaatjes van mooie tuinen, met water. Ik ben gek op watervallen.
Ik luister een liedje en pak daarna de Bijbel, of een dagboek. Of een Bijbelstudieboek. Of ik begin met de Bijbel en komt de rest er vanzelf bij. Hangt er van af hoeveel tijd ik heb. En wat mijn doel is, maar altijd in combinatie met een notitieboekje en een pen. Ik neem drie keer per dag de tijd om bij God te zijn. Aan het begin van de ochtend, begin van de middag en begin van de avond. Begin van de nacht, slaap ik ;-).
Zo heb ik mijn eigen plekje om stille tijd te houden. God is altijd bij je en je kunt overal stille tijd houden, maar door een plekje in te richten om stille tijd te houden, verlaat ik echt even mijn wereld, om in Zijn wereld te kunnen zijn.
Lieve groetjes,
Bianca
