Vorige week sloot ik af met, zoals Israël de wet kreeg, heeft de wereld nu het kruis.
Zoals Israël het Beloofde land mocht innemen, zo mag iedere gelovige de eeuwigheid binnen gaan.
Bij het innemen van het Beloofde land, werden niet altijd alle mensen gedood. Neem bijvoorbeeld de verovering van Jericho. Jozua stuurde spionnen naar de stad. En Rachab verborg hen, voor de soldaten van haar stad. Hierdoor wordt niet alleen zij gered, maar ook haar hele familie. Iedereen die bij haar in huis is. Maar ik denk dat niet haar daad, maar haar motief voor haar daad de reden is waarom zij gered wordt. Zij erkent namelijk de God van Israël als de God van hemel en aarde. En hoe is zij tot die erkenning gekomen? Doordat er in de stad Jericho verteld is welke dingen God gedaan heeft voor het volk Israël.
Hij spleet de rode zee, zodat ze erdoorheen konden. Hij vernietigde de soldaten van de Farao, in diezelfde zee. En hoe God hen de overwinning gaf op de koningen ten oosten van de Jordaan.
Gods daden werden verkondigt, waardoor niet-Israëlieten gered konden worden.
God gaf het volk Israël de opdracht om het Beloofde land in te nemen. Jezus gaf Zijn discipelen de opdracht: maak alle volken tot mijn discipelen. Alle volken. Dat is dus de hele wereld.
In de Bijbel lezen we hoe het volk Israël op den duur stopt met gebieden veroveren. God spreekt Jozua daar op den duur op aan. Maar hoe zit het met de opdracht: maak alle volken tot mijn discipelen? Niet-gelovigen kunnen gered worden als ze horen over Gods grote daden. Niet alleen die Hij deed in de tijd van de Bijbel. Maar juist door wat Hij doet in jouw leven.
Lieve groetjes,
Bianca
