De afgelopen periode heb ik het gevoel gehad dat ik een aantal keuzes moest maken. En dan bedoel ik niet alleen in mijn dagplanning. Maar ook voor mijn leven. Ik werk nu 15 jaar als gastouder, maar het is alsof er een einde gaat komen aan die periode. Nu Feline steeds ouder wordt en naar school gaat, merk ik dat ik een periode aan het afsluiten ben. Maar ja, wat ga ik dan doen, na 15 jaar gastouder te zijn geweest en altijd met kinderen bezig.
Een kruispunt!
Ga ik rechtdoor en blijf ik deze weg volgen? Of ga ik naar links? Of naar rechts? Maar wat is er links of rechts? Waar gaat dat heen?
Misschien herken je dit. Zo’n punt in je leven dat je je afvraagt, waar ga ik heen? Wil ik daar heen? Of wil ik iets anders? En wat is dat anders dan? Hoe kom ik daar? En de vraag die ik het allerbelangrijkste vind: Welke kant wil God dat ik kies?
Als tiener wist ik al, ik wil mijn leven leven, zoals God mijn leven bedoeld heeft. En als ik dan nu terug kijk, dan denk ik, zo bijzonder dat ik zo’n hartverlangen heb en dan die keuzes heb gemaakt. Het is zo tegenstrijdig. Maar God liet mij zien, waarom ik die keuzes maakte en dat verklaard zoveel. Ik zei ik heb foute keuzes gemaakt, maar Hij zei je maakte die keuzes vanuit een goed hart.
Wanneer je op een kruispunt staat, zie je vaak niet waar de weg heen leidt. Elke weg heeft weer zijwegen, een nieuw kruispunt. Welke weg moet ik gaan, Heer? Hij antwoordde mij en zei: De weg die je het dichtst bij Mij brengt. Weet ik nu welke weg te gaan? Nee. Maar ik weet wel, welke weg ik niet moet gaan.
Lieve groetjes,
Bianca
