Sorry mannen, maar ik kan het niet laten. Deze keer las ik een tekst in de Bijbel en daar ging mijn romantische brein weer.
Een jongeman die opgeroepen wordt voor het leger. Hopeloos verliefd. Maar zal zij nog op hem wachten als hij terug komt uit de oorlog? En wat doet deze militair, vlak voordat hij uitgezonden wordt, zoekt hij haar op. Misschien heeft hij nog tijd voor een romantische wandeling, of een diner bij kaarslicht. En dan gaat hij op 1 knie, haalt uit zijn broekzak een doosje, opent het doosje en vraagt haar ten huwelijk.
Zij dolverliefd en tegelijk super verdrietig omdat hij weg zal gaan, wie weet voor hoe lang. En zal hij ooit terug komen? Zij twijfelt en tegelijk weet ze het zeker, ja ze wil zijn vrouw worden. De jongen haalt de ring uit het doosje en schuift het om haar vinger. De volgende dag vertrekt hij naar de oorlog.
Hoe vaak zal dit gebeurd zijn in tijden van oorlog? Er zijn genoeg films met dergelijke scenes.
En deze scene is terug te vinden in de Bijbel. Efeze 1:13b en 14.
….in Hem bent u ook, toen u tot geloof kwam, verzegeld met de Heilige Geest van de belofte, Die het onderpand is van onze erfenis, tot de verlossing die ons ten deel viel, tot lof van Zijn heerlijkheid.
Op mijn bureau staat een hart, dat ik jaren geleden op een vrouwendag maakte. En op dat hart heb ik toen een tekst geplakt, die mij toen aansprak, maar die nu een diepere betekenis heeft gekregen. Er staat namelijk.
Toen Christus zich met zijn Kerk verloofde, zond Hij haar de Heilige Geest. Die Geest werd haar bij wijze van ring gegeven.
De Heilige Geest als verlovingsring. Als belofte, Ik kom terug! En dan maak Ik jouw tot mijn vrouw! Zie jij naar Hem uit?
Lieve groetjes,
Bianca
