Ik voel God niet. Ik weet dat Hij er is, maar ik merk dat er flink tegen mijn geloof wordt aangeschopt. Twijfels vliegen mij om de oren, zelfs wanneer ik in de Bijbel lees.
Dit schreef ik 27 augustus in mijn dagboek. En terwijl ik het schreef besefte ik ineens, dit is niet voor niks. Want tussen al die twijfels en die schreeuwende harde stemmen, hoorde ik ook nog die ene zachte stem. Ik werd aangevallen, maar Hij is erbij. Hij staat het toe, omdat ik er uiteindelijk sterker door zal worden. En dat werd mijn hoop.
Nee, dit voelt niet fijn. Nee, dit niet leuk. Ik houd me stevig vast aan datgene wat ik wel weet. Er zal een einde aan komen. Wanneer weet ik niet. Hoe weet ik niet. Maar ik zal dan sterker zijn, dan voor deze periode.
Ik probeer deze strijd te winnen, maar ik geef toe, mijn handen zijn vermoeid, ik heb Uw rust nodig. Machtige krijger, koning van de strijd, wat ik ook tegenkom, U staat naast mij. De waarheid is dat U weet wat morgen brengt. Er is geen dag in het verschiet die U niet ziet. Dus laat alle dingen mijn leven en adem zijn. Ik wil wat U wil Heer, en niets minder. U bent mijn kracht en troost, U bent mijn vaste hand. U bent mijn stevige basis, de rots waarop ik sta. Uw weg is altijd hoger, Uw plan is altijd goed. Er is geen plaats waar ik zal gaan, waar U nog niet bent geweest. Als U de bergen niet verplaatst, dan heb ik U nodig. Wanneer U de wateren niet scheidt, dan wens ik dat ik er doorheen kan lopen
Als U de antwoorden niet geeft, terwijl ik U roep, zal ik vertrouwen op U. (vertaling van trust in you van Lauren Daigle)
Mocht jij ook in zo’n periode zitten, of ooit komen, dan bid ik je toe dat je zult zien dat God erbij is en dat Hij belooft dat je er sterker uit zult komen.
Lieve groetjes,
Bianca