Van de week had ik het met iemand over vertrouwen en teleurstelling. Dat je iemand helemaal vertrouwd, je kwetsbaar opstelt tegenover die persoon en vervolgens stelt die persoon je teleur. Niet perse bewust maar het doet wel pijn. Ik sluit mezelf dan (tijdelijk) af van die persoon. Misschien een hele normale menselijke reactie, maar ik betrok dit ook op God. 

Durf ik God volledig te vertrouwen of ben ik bang teleurgesteld te raken in God? Ja, daar ben ik bang voor. Ik ben bang om teleurgesteld te raken in God en dat ik dan niks meer met Hem te maken wil hebben. En dus ben ik erg voorzichtig in wat geloof. In mij openstellen naar God. Want ik wil niet leven zonder God. 

Ik ging hiermee naar God toe en praatte met Hem over een gebeurtenis in mijn leven waarop ik bewust bij Hem weggelopen ben. Hij antwoordde met de vraag heb Ik je toen losgelaten? Nee, Hij heeft me toen teruggehaald. En Hij zei Ik zal je nooit loslaten, Ik zal je altijd terughalen. 

Maar ik antwoordde hierop, in de Bijbel staan voorbeelden van mensen die U wel hebt losgelaten. Zoals de farao van Egypte. U verharde zijn hart. Nadat hij zelf zijn hart een aantal keer had verhard. Dus blijkbaar kan ik iets doen waardoor U mij loslaat. Toen antwoordde God met de woorden uit Johannes 15:16, jij hebt niet Mij gekozen, maar Ik koos jou. En ik besefte ik hoef het niet zelf te doen. God doet het in mij.

Lieve groetjes 

Bianca