Vandaag is het kerst. En o, wat houd ik van die kerstsfeer. Huizen worden prachtig versierd, met dennenbomen, dennentakken, lichtjes. Cadeautjes onder de kerstboom. Buiten is het koud, er ligt een dik pak sneeuw. Heerlijke warme chocolademelk met slagroom. En dan een romantische kerstfilm kijken. Daarna doe ik de gordijnen open.

Ongeveer 20 jaar geleden schreef ik een toneelstuk, waarin ik wilde laten zien, dat kerst niet draait om de sfeer, maar om dat kleine baby’tje in die stal. Ik had het verhaal zo geschreven, dat de wijzen hun cadeaus niet bij Jezus brachten, maar onder de kerstboom legden.

Ironisch genoeg, is mijn liefde voor de kerstsfeer in de jaren alleen maar toegenomen. Maar ook mijn liefde voor die kleine baby. Dit jaar kwam het besef dat God als een baby naar de wereld kwam, ook heel sterk binnen. God werd mens. Jezus was een kwetsbare, kleine baby. Die in de handen van 2 mensen werd gelegd. Twee mensen met keuzevrijheid.

Denk daar eens over na.

Lieve groetjes,

Bianca