mij

Mijn naam is Bianca Colijn-Davids. Ik ben getrouwd met mijn man, Sione. Samen hebben we 5 kinderen. We wonen in een rijtjeshuis, in Deventer.

Als tienermeisje heb ik een ervaring met God gehad. Op een dag had ik het gevoel dat er niemand was die van mij hield. Het huwelijk van mijn ouders was niet geweldig. Mijn vader was veel aan het werk en mijn moeder had het gevoel dat ze overal alleen voor stond. Hierdoor had ik het gevoel niet echt bij hen terecht te kunnen met mijn problemen. Mijn vriendje had onze verkering verbroken en ik had liefdesverdriet. Ik vond geen troost bij mijn ouders en zocht een ander familielid om mijn verdriet mee te delen. In eerste instantie leek de persoon heel erg met mij mee te leven, maar al gauw kwamen er veroordelende woorden. Wat mij het meeste bijgebleven is, is dat ik een schande was voor mijn ouders. Helemaal verbouwereerd fietste ik naar huis. Ik rende te trap op naar mijn zolderkamer en viel op mijn buik neer op mijn bed. Ik hield mijn kussen voor mijn gezicht en schreeuwde al mijn verdriet, pijn en eenzaamheid uit naar God. En toen voelde ik een hand over mijn hoofd aaien. (dat deed mijn vader, toen ik klein was en een nachtmerrie had gehad)

Ik werd helemaal rustig. De onmacht, de pijn, het verdriet, het leek allemaal uit mijn lichaam te vloeien. Ik tilde mijn hoofd op, om te kijken wie er bij mij was. Op dat moment verdween de hand en ik zag niemand. Maar de rust bleef. De rust en een onbeschrijfelijk gevoel van liefde. Toen besefte ik, God bestaat en Hij heeft mij net laten weten dat Hij van mij houdt. Vanaf die dag besloot dat ik alleen nog maar wilde doen wat God wilde dat ik zou doen. Ik wilde voor Hem leven.

Als ik terug denk aan die dag, voel ik mij weer net zo. Zoveel liefde als God voor mij heeft. Het vult mij van top tot teen. En dan opnieuw neem ik het besluit, ik wil voor Hem leven. Toch is dat niet altijd gemakkelijk. Maar telkens zet ik weer een stapje. Want naast dat Hij mij heeft verteld, hoe waardevol ik ben voor Hem, leert Hij mij steeds meer, hoe ik voor Hem kan leven. Schrijven, is daar een onderdeel van.

Ik hoop dat jij net zo geniet van de verhalen die Hij mij geeft, als ik. Schrijven voor God, is voor mij een feestje.

Lieve groetjes,

Bianca