Van de week las ik Psalm 23, de eerste drie verzen. Als klein meisje kon ik deze Psalm helemaal uit mijn hoofd zingen. Maar deze week las ik deze verzen uit de Basisbijbel en ik zag het zo voor me. Ik als klein lammetje, liep achter de herder aan en hij bracht me naar een groene wei en zei: ‘Eet maar, drink maar en rust lekker uit.’

Bij vers 3 denk ik altijd dat God een opdracht voor mijn leven heeft. Te leven zoals Hij het wil. En telkens weer denk ik wat is die opdracht dan. Maar deze keer dacht ik niet aan een opdracht, maar besefte ik dat God mij ook naar een groen veld kan brengen om juist weer op krachten te komen. Eet het groene gras, drink uit de rustige stroompjes, rust aan de voeten van de herder. Kom weer op krachten, zodat als de herder het tijd vind om weer verder te gaan je ook de kracht en energie hebt om verder te gaan.

God geeft me kracht. Hij helpt me om te leven zoals Hij het wil , omdat Hij dat beloofd heeft. En soms is leven zoals Hij het wil, rusten in groene velden met rustige stroompjes.

Lieve groetjes

Bianca